Lelies die zijn uitgekomen stinken een uur in de wind. Daarom heeft Vrouw met laptop ze twee dagen geleden buitengezet. Ze zei: ‘Ik wil de bloemetjes buiten zetten.’ Daar bedoelde ze eigenlijk iets anders mee. Beter kan ze de bloemetjes bínnen zetten, want voor haar is er nu nauwelijks buiten meer.
De lelies komen net als de gerbera’s, de begonia’s, de orchideeën, de bonsai en de rozen van de bloemenveiling. Daar is alles stilgevallen wat bestemd is voor de Franse markt.
De Fransman, die met de boodschappentas, nam al dat kleurrijks vorige week mee naar nr. 13. ‘Voilà,’ zei hij, toen alles eenmaal in de achtertuin stond. Zorgelijk had hij naar de bloemenpracht staan kijken.
Zwaan staat op. Ze slentert een stukje naar achteren. Dat geeft een beter totaaloverzicht.
In de verte klinken kinderstemmen: ‘Daar! Een beer, een beer!’
Een ouder echtpaar wandelt langs. Bewonderend kijken ze naar Zwaan.
‘Je moet er met een wijde boog omheen,’ zegt de man.
‘Anderhalve meter zeker,’ antwoordt de vrouw. ‘Ga toch fietsen.’
Dan houdt ze halt. ‘Ach, kijk nou, wat schitterend.’ Ze wijst naar de lelies.
De man loopt door. ‘Kom,’ zegt hij. ‘Ons ommetje mag niet te lang.’
#ikschrijfthuis